maandag 23 februari 2015

op avontuur


vanaf heden
ga ik op avontuur,
het Grote Onbekende in...

of doe ik dat niet al heel lang, 
het onbekende in,
op steeds weer andere manieren...

zien waar het schip strandt,
vertrouwen op een mooie afloop,
verbaasd zijn over Het Leven...

Mr G woont in zijn eigen huis,
en ik in het mijne.
voor ons beiden een Nieuw Begin,
al blijven we altijd verbonden
door onze vier prachtige kids...

ik mag loslaten,
ons verleden samen
worden herinneringen,
stapels en stapels,
een mengeling van Diep Verdriet,
en Zachte Berusting,
en de Intense Blijdschap dat het er is geweest.

better to have loved and lost 
than never to have tried...

mijn dank aan hem is groot,
voor wat ik heb mogen leren
de jaren dat wij samen waren...
{en hij van mij?}

mijn hoop is groot 
dat wij verder kunnen
in vriendschap,
vooral...

dus nu op avontuur,
met lichte bibbers,
en flinke hoop in mijn hart

* mumford & sons ~ after the storm *

dinsdag 17 februari 2015

zo chilled als een zen-monnik

keer op keer lees ik over de vele voordelen van mediteren.

niet alleen voor je innerlijke rust - hoewel dat voor mij vooral een belangrijke reden is - maar ook omdat het je hersens helpt de grijze massa te behouden, wat nodig is voor het verwerken van kennis.
het helpt ook bij het omgaan met pijn, en tegen depressie, en legio andere dingen die wij normalerwijs niet associeren met meditatie - suf stil op een kussentje zitten met je benen gekruist, en je handen op je knieen...

maar die zijn er dus wel, al die voordelen. las gisteren nog een (tot artikel verworden} onderzoek {en dan deze in het nederlands} wat daarover ging. en wist weer dat ik het te weinig doe. voor die grijze hersencellen, maar vooral ook voor mijn heel-worden, voor mijn Genezing... en eigenlijk is het ook gewoon heel lekker, even stil zitten, nergens aan denken, de wereld de wereld te laten...

op youtube zijn er vele clips te vinden om meditatie een beetje te helpen om je focus te houden, maar echt heerlijk is als het stil is, rustig, en je je hele lijf tot rust voelt komen.

zo chilled als een zen-monnik zal ik nooit worden, maar het begin is er... :-)


woensdag 11 februari 2015

kweekbak vol liefde

een van de grootste vondsten in het leven voor mij is de dat wij niet gevangen hoeven zitten in de overtuigingen die wij uit onze opvoeding en omgeving hebben meegekregen/nog steeds blijven meekrijgen. overtuigingen die maken dat wij ziek worden, of verlegen blijven, of bang, of afhankelijk. of dit alles tegelijk.

weet niet meer precies wanneer ik het voor het eerst doorhad. ik denk dat het in Engeland was, omdat alles daar anders leek. of misschien zelfs er voor nog, toen ik in Breda de opleiding voor Aktiviteiten Begeleiding deed {een supertoffe opleiding, alleen niet echt voor mij}. ik weet nog dat ik in de stad met lood in mijn schoenen op de bus stond te wachten om naar de les te gaan, en ik voelde me ziek worden, terwijl de minuten voorbij tikten. echt lichamelijk ziek, alsof ik ineens griep kreeg. ik nam de beslissing om naar huis te gaan, en terwijl ik in de bus zat, richting het dorp waar ik woonde, werden de symptomen allengs minder... 'huh?' dacht ik nog... 'hoe kan dat nou?'

ook was ik altijd verlegen, introvert, en had me neergelegd bij dat 'feit'... en was ik elk voorjaar wel eens flink ziek, of had ik met de regelmaat van de klok een verkoudheid onder de leden. toen ging ik naar Engeland, en merkte ik dat die verlegenheid wel meeviel, en dat introverte was in elk geval niet gezien als raar, of storend door de mensen om me heen ~ er waren er wel meer die zo waren! yay!! en de verkoudheden bleven weg... en omdat Mr G nooit veel zin had in mijn ziek-zijn en het zo'n beetje negeerde, kwam het na verloop van tijd steeds minder voor... was ik ineens zoveel sterker geworden? was mijn immuunsysteem plotseling een perfect werkend apparaat geworden? hoe gaat zoiets?!

een aantal boeken hierover, en later seminars op YouTube, verder en de conclusie was daar: hoe je denkt, wat je overtuigingen zijn, zijn de prikkels die je aan je lijf geeft, en die maken dat je als gezond mens door het leven gaat, of elk virus onder de zon uitbroedt tot Ziekte... stress is al langer bekend als factor {maagzweren, huidziektes die ermee in verband worden gebracht, depressie, hartkwalen... de lijst is eindeloos}, maar dat je emoties andersom ook tot genezing kunnen leiden, daar lijkt weinig animo voor... {zou het samenhangen met de miljarden verdienende farmaceutische indus-... neeeee...}

Bruce Lipton is nu mijn medestander in deze. hij is bioloog, en kwam er een jaar of 30 geleden achter dat de cellen in zijn petrischaaltje heel anders reageerden op verschillende omgevingsfactoren... {hier had ik er al eens iets over geschreven}. in deze {engelstalige} link in het kort wat hij leerde. omdat sommigen hier Engels niet tot in de puntjes beheersen en ik het jullie niet wil onthouden, een vertaling...

welke gedachten en emoties hebben invloed op je cellen? 
hier de wetenschap erachter...

in een plastic tissue kweekbakje zal de samenstelling van het groeimiddel {omgeving} het lot van de cellen bepalen. het menselijk lichaam is feitelijk een 'met huid omhulde kweekbak'  met daarin 50 triljoen cellen. de cellen worden onderhouden door een kweekmiddel ~ ook wel bekend als bloed. de chemische samenstelling van bloed is hetzelfde als het kweekmiddel in een kweekbakje. veranderen van de chemie van het kweekmiddel bloed is hetzelfde als het veranderen van het kweekmiddel in een kweekbakje. 

de hersens zijn het regelende orgaan wat de chemische compositie van het bloed regelt en onderhoudt. de hersens' beheersing van de chemie van het bloed hangt samen met onze waarneming {de geest} en emoties {weergegeven door chemische signalen in het bloed}. als je liefde waarneemt, zullen de hersens oxytocine vrijgeven {het 'liefdeshormoon' die het metabolisme van het lichaam regelt en groei en heling stimuleert} en serotonine en groeihormonen, allen chemicaliën die, als ze in een kweekbak worden toegevoegd, groei en gezondheid van de cellen zullen stimuleren. in tegenstelling zal bij iemand die angstig is, het lichaam stress hormonen vrijgeven {zoals cortisol, norepinephrine, en histamine} welke de groei van cellen stilleggen en het immuunsysteem afremmen, wat op langere termijn totaal onhoudbaar is voor levende wezens. 


je gedachten en emoties sturen bij de hersenen de beheersing op het bloed aan, wat op diens beurt weer het lot van je cellen beheerst...

geest over lichaam... 





dus...
doe er je voordeel mee...
{~wordt vervolgd~}


zondag 1 februari 2015

sunday songbook * the beatles *

nog ver voor Pearl Jam, vóór R.E.M., voor U2 was daar mijn grote liefde voor The Beatles... overgenomen van mijn ouders, neem ik aan, en dit lied herken ik als zijnde de eerste song die ik van ze hoorde {in mijn hart}.

John zong het, en zijn stem kan me nog steeds vervoeren naar een diep gevoel van genegenheid {ik kèn m niet eens...} en treurnis, tegelijk.

{bedacht even geleden dat hij alle voor mij Donkere Kanten liet zien, al die dingen die ik niet bij mezelf mag zien of accepteren... hij was een kwal, een egoist, een uitdager, een etterbak, een gepassioneerde liefhebber, een dweper, hij was über-charmant, een sarcatisische, spottende kwelgeest... en hij had de glimlach en de ogen van de liefste, mooiste engel... ik ben opgeleid om hem te verachten, maar ik droom soms van hem... en ik huil zacht als ik zijn stem hoor...}