gevoeld

waar zouden ze nou eigenlijk aan denken, die twee poezen die in mijn huis wonen? als ze naast me liggen op de bank, of zoals nu op mijn bed, hun oortjes af en toe draaiend naar waar een geluid vandaan komt, hun oogjes dichtvallend, dan weer opengesperd. hun lijfjes uitgestrekt of met pootjes onder hun borst, ogenschijnlijk in zoveel rust verkerend... maar er hoeft maar 1 vogel te landen binnen hun gehoor, 1 vlieg voorbij te vliegen in grijp afstand, of de dames zijn weer geheel alert. 

ergens op het Net circuleert een plaatje met daarin een hond en zijn baasje. ze lopen over een grasveld. baasje zijn denk bubbel zit vol met afspraken, dingen die nog moeten, dingen die al geweest zijn, andere mensen, terwijl die van de hond gevuld is met de aanblik van de omgeving. beetje simpel, natuurlijk, alsof honden alleen maar denken aan de omgeving waarin zij lopen, en niet aan de vele luchtjes die zij ruiken en de impulsen die zij daarbij krijgen, makend dat ze ook van hot naar her rennen, maar het kan wel worden gezegd dat zij behoorlijk in het Nu leven... ze denken niet aan de toekomst, zij niet bezig met hun uiterlijk en hoe zij op anderen overkomen, kan het geen hol schelen of ze iets fout hebben gedaan vorige week en wat voor consequenties dat heeft op hun dagelijkse leven... heerlijk lijkt me dat... 

dankzij een klant in de winkel kwam ik er een tijd geleden achter dat Giel Beelen - die van de radio - tegenwoordig bezig is met spirituele ontwikkeling. jazeker... geen idee, vond m altijd straal irritant, {schaduw...} en hoefde niet zoveel met hem, al was zijn muziek keuze dan nog wel okay... maar zij vertelde dus dat zij een webinar ging doen via de site die hij in het leven heeft geroepen om zijn bevindingen te delen met de wereld. Kukuru heet het ding, en het is de verzamelplaats voor vooral zijn podcasts {heel interessante gesprekken met heel interessante mensen}, en de webinar waar zij het over had zag er best puik uit. een beetje alle lui-uit-Holland die ooit in de Happinez hebben gestaan, dus bekende namen vooral maar ook nieuwe mensen, omdat het arsenaal aan Lichtwerkers en Helpers nogal aan het groeien is, zelfs in Nederland... een paar van de podcasts heb ik intussen beluisterd, en het geeft deze burger moed. er leeft wat hier in NL, er worden veel mensen wakker, er gaan vele hoofden - en vooral harten - de mooie kant uit... {al moet ik dan weer niet de fout maken om de comments onder zijn gedeelde posts op Instagram lezen...}

wat de meeste van de gesprekken gemeen hadden was het idee dat wij massaal teveel in ons hoofd zitten. wij denken vooral waar we ook - of eerder - zouden mogen voelen. wij analyseren, piekeren, peinzen, bewijzen, waar ons gevoel heel andere dingen wil zeggen. zou willen zeggen, want het krijgt vaak geen aandacht. ons gevoel moet vooral zich rustig houden, want al te vaak zouden wij een heel andere kant uitgaan als er naar geluisterd werd. als het echt een plek mocht hebben. en dan niet alleen de zorgen, de angsten, de JA MAAR gevoelens, die natuurlijk ook hartstikke belangrijk zijn, en cruciaal in hoe wij leven. het gevoel dat er iets niet klopt, is heel behulpzaam. het gevoel dat je iets anders wil dan een logisch vervolg van je leven... een gevoel van ergens anders heen willen dan wat 'hoort'. onverklaarbare gevoelens, niet uit te leggen waar ze vandaan komen gevoelens. intuitie.

die poezen zitten niet heel erg in hun hoofd. zij leven van dag tot dag, van uur tot uur. wanneer zij honger hebben willen ze voer. wanneer ze slaap hebben gaan ze liggen. wanneer ze knuffels willen komen ze op je boek zitten. als ze je beu zij gaan ze weg... misschien niet heel praktisch voor ons rationeel opgevoede mensen, maar toch best een overweging waard.