na de afgelopen volle maan voelt het alsof er een nieuw tijdperk aandient. weet niet goed waarom dat is - er speelt al een tijdje dat idee dat de Dawning Of The Age Of Aquarius op de stoep staat, al sinds die musical over Jezus, ergens in de jaren 70, maar nu voelt het alsof we er niet meer omheen kunnen. ik in elk geval niet. ik moet ook ineens al mijn angsten onder ogen zien, al mijn innerlijke knellingen mogen naar boven, en losgelaten. en omdat ik dat niet alleen kan, blijkbaar, roep ik vaak de hulp in van mijn beste vriendin, en mijn Gidsen.
voor mijn gevoel staan al mijn zekerheden op de tocht, vanwege keuzes die ik maak varend op mijn gevoel, naar mijn diep, innerlijke Ik, die met een andere stroom mee voert dan die waar de rest van het land, en Europa, op lijkt te voeren. ieders keuze is prima, ieders reis is prima, en ik zal de laatste zijn om te beweren dat ik het Goed doe. ik doe ik, en alleen ik kan weten wat bij mij past, wat voor mijn Zijn goed voelt.
mijn reis naar binnen - op zoek naar mijn Licht - maakt dat vele donkere kanten naar boven komen. kanten die mogen worden gezien. mijn angsten, mijn onzekerheden, mijn hang naar liefde en zekerheden, al die dingen die maken dat ik nu leef zoals ik leef, mogen allemaal verwelkomd en geaccepteerd worden, om ze vervolgens los te laten. ik wil ze niet meer vast houden. ze zijn veel te zwaar geworden... het voelt als tijd voor iets nieuws...
vorige week ging ik met mijn vriendin naar een medium. mijn vriendin kende hem, en mijn nieuwsgierigheid was al eerder gewekt, en er was nog een plekje vrij, dus togen wij naar een klein vestingstadje een half uur van Breda, en voegden ons bij de anderen die ook voor een reading kwamen. ons was gevraagd iets mee te nemen van onszelf, of iemand waarvan we meer wilden weten. even dacht ik aan een foto van mijn vader, maar ik 'voel' zijn nabijheid zelf al, en ik ben niet wanhopig op zoek naar hem {ben al blij dat hij rust heeft gevonden nu}, dus werd het iets van mezelf - een notitieboekje wat altijd in mijn tas zit.
de reading was mooi. ik kreeg heel mooie boodschappen mee, waarvan de sterkste was dat ik vooral moet gaan Ervaren, mag gaan Zijn, ik ben al Af, ik ben Goed, ik ben Compleet, ik hoef niets meer te leren. ik mag mezelf aanvaarden zoals ik ben, ik mag mijn gaven delen met de wereld. het is aan mij om te vinden wat dat is, waarschijnlijk weet ik het al.
daarmee mag ik nu aan de slag. ik voel me een beetje als dat kleine klaproosje wat in de foto hieronder staat - nietig in een grote bak, mini naast de volgroeidere planten. maar dat ook is een overtuiging die ik mag loslaten...
bij deze...
