woensdag 29 oktober 2014

veiligheid

om nog op die van gisteren terug te komen: zonder je veilig te voelen, kan je alles uit de kast trekken, maar dan nog zul je weinig vertrouwen voelen... en dan ga je van alles doen om dat gemis aan veiligheid op te vullen. meestal met chocola. of sprookjes. of 7 katten. of nogal veel wijn of bier drinken. of heel veel tv kijken. of jezelf afsluiten van de buitenwereld. of niets weggooien... alles wat er maar voor zorgt dat je dat onveilige gevoel niet hoeft te voelen...

mocht vandaag merken hoeveel verschil het geeft als je je Innerlijke Gevoel van Veiligheid {terug} hebt gevonden. kilo's. heerlijk!

zo ongeveer iedereen {tenzij je in een heel fijn nest bent geboren waar als kleintje aan al je noden voldaan werd en je ouders ook nog eens geen onverwerkte trauma's hadden plus een heerlijk netwerk om zich heen van relaxte types} heeft last van allerlei dingen, en een Onveilige Basis is zo ongeveer de meest onhandige. vanuit die basis gebeurt het namelijk allemaal... als je Basis niet goed is, stort je huis in... en hoe kom je aan een goede basis? juist ja: als baby {ongeboren zelfs al}.

enniwee - omdat we onze babytijd niet meer over kunnen doen, zijn daar dingen als Hypnose, en Meditatie {al dan niet geleid}, om een en ander recht te zetten, om vastgeroeste overtuigingen over je leven een andere wending te geven, en uit die OverlevingsModus te komen die maakt dat je teveel troep eet of drinkt of je begraaft in dingen die niet zo heel gezond/handig/prettig zijn. die je tegenhoudt om het leven te leven wat je graag zou willen leven. dingen te doen die je zou willen doen. maar door die onveiligheid wordt je angst steeds aangewakkerd, en daardoor blijf je dingen doen waar je ongelukkig van wordt, en dan moet er weer chocola uit de kast, of wijn op tafel, of een kat erbij...

gisteren mocht ik mijn kleine angstige, lieve, eenzame Daantje in mijn armen sluiten, het een gevoel van geborgenheid geven wat ik zo mis vanuit mezelf, wat ik al god weet hoe lang zoek {in Engeland, in Muziek, in chocola en pecanbroodjes, in Mr G, in de Efteling, in veel te veel prulletjes in huis, in films en op tv...} en hopelijk is het helen van dat gemis, van die diepe onveiligheid, nu ingezet, en kan ik een heleboel van mijn surrogaat-veiligheid loslaten. voorgoed. mijn leven gaan leven, op mijn manier, vol vertrouwen en liefde en mogelijkheden...


zou tijd worden...


om met Bilbo Baggins te spreken: I'm going on an adventure!!!


2 opmerkingen:

Kati zei

Het klinkt allemaal heel erg (pijnlijk) bekend in de oren... Sterkte. x

Daan zei

♥ weet t, Kati...
sterkte met jouw avontuur...