is het erg dat dingen veranderen?
moet je er last van hebben?
is het {Niet} Normaal als je er vrede mee kan hebben?
is het verdacht als je er niet boos of zo om wordt?
deze vragen rezen in mij op toen ik de Flow zat te lezen van deze maand. ik krijg hem elke keer netjes thuisgestuurd {dankzij het wonder wat Abonnement heet...} en verwonder mij om waar de dames van de redactie nu weer voor moois hebben bedacht. jaloers ben ik wel op hun geestdrift kundigheid en sense of direction {allemaal dingen die ik schijnbaar ook heb, maar al heel lang niet kan vinden...}. een van de artikels deze keer ging over Vriendschap {en dat dat voorbij kan gaan, om wat voor reden}. en ik dacht aan mensen in mijn {indirecte} omgeving die nerveus worden van dit soort gegevens. vriendschapen {relaties} die voorbij gaan, of op een ander spoor komen.
zelf heb ik het meerdere malen moeten ondergaan, vriendchappen die verlepten. vrienden die heel andere dingen ginen doen en dat ik dan niet meer in hun levens paste. pijnlijk, maar allez... het zij zo... ik kon er niet zo heel lang mee zitten... misschien omdat ik nooit echt veel vrienden heb gehad {tijdens mijn jeugd twee, in mijn tienertijd nog eentje, en daarna nog een paar} en totaal niet wist hoe je vrienden moest maken. niet omdat ik raar was, of a-sociaal, maar omdat ik het nooit echt heb gesnapt, hoe dat geping-pong steeds ging... het 'spelletje' wat je moest spelen - het lukte mij niet, ik werd te vaak afgewezen en ik leerde om alleen ook blij te zijn... soort van...
misschien ben ik zelf ook wel gewoon niet zo'n goede vriendin... misschien komt het daar wel door.. ik zie massa's mensen om me heen die vrienden hebben, en die het heerlijk vinden om met elkaar tijd door te brengen, die alles van elkaar {willen} weten... en het lijkt me heerlijk! om dat te kunnen... maar ik weet ook dat ik heel snel af zou haken, omdat ik mijn eigen ding wil doen, omdat ik naar huis wil, of niet wil wat zij willen... waarschijnlijk ben ik niet in de wieg gelegd voor vriendschap, om m'n alles er in te moeten investeren {zo lijkt het renminste...}.. niet op de manier die ons geleerd is, in elk geval. het kan namelijk ook op andere manieren...
maar goed, dingen gaan nu eenmaal voorbij, en dat is mooi... niet altijd, maar teveel aan dingen vast willen houden is nogal ongezond, weten we van onze spirituele ervaringen... stagnatie is dood. beweging is leven... we moeten weer leren dat we er gewoon tegen bestand zijn, die verandering... het maakt plaats voor andere dinge, andere mensen, andere ervaringen. en dat is mooi... heel mooi...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten