no more ms. scaredy cat...

om datgene in je leven aan te trekken wat je graag zou willen zien, zo spreekt mijn boek, is het van belang dat ik er liefde en moois voor voel, ook al heb ik het {nog} niet... wil ik een partner, een mooie, fijne, liefdevolle relatie, dan moet ik niet vol afgunst en zelfbeklag kijken naar verliefde stellen en mensen die al heel lang fijn samen zijn, maar juist blij voor hen, gelukkig, en dankbaar dat ze er zijn.  als ik afgunst en ongelukkigheid voel, geef ik dat gevoel van tekort hebben alleen maar water, en daar gaat het dan weer van groeien, en dat willen we niet. alles waar je aandacht aan geeft voed je. wil je gelukkig zijn? denk dan aan dingen waar je gelukkig van wordt. niet wat je verdrietig maakt, of angstig, boos.

makkie...

maar wat dan als je 's nachts wakker ligt omdat je teveel naar het nieuws hebt gekeken en al die beelden in je hoofd zitten? als je fantasie overuren werkt en je allerlei vreselijks op je nevlies krijgt? die wil ik toch niet gaan manifesteren? maar ik krijg ze ook niet weg... wat nu?

weet nog dat ik er vroeger ook al wakker van lag, van vreselijke beelden die ik zag op tv. nu weet ik dat ik Heel Gevoelig was, en dat beelden - zowel mooie als minder mooie - nogal indruk maakten op me. toen wist ik dat niet. toen dacht ik dat ik Op De Hoogte moest zijn van het nieuws in de wereld, want ik wilde geen onverschillige, onwetende muts zijn... lekker dan... het duurde jaren voor ik besefte dat ik geen nieuws hoefde kijken, dat er verder niemand wakker van lag of ik de krant las of niet... en ik merkte dat ik een stuk minder zwaar in het leven stond.

{blijkbaar moet ik terug naar een nieuws-ban, omdat ik merk dat - vooral nu ik me na de scheiding minder krachtig voel dan ik tof vind - alles weer veel te heftig binnenkomt bij me.}

mijn lieve vriendin en mede-reiziger M merkte al op dat de vreselijke beelden op mijn netvlies als het licht uitgaat, eigenlijk een heel slinkse manier is van mijn bange Ego om me eronder te krijgen/houden, en dat die angst voor enge moordlustige mannen heel ergens anders voor staat... {wellicht een angst om gedomineerd te worden, of afgestraft, of me totaal bedreigd en machteloos te voelen... of eigenlijk: ik ben doodsbenauwd voor mijn eigen innerlijke Kracht!! ik heb nooit geleerd dat mijn eigen kracht oke is, dat ik erop mag vertrouwen, ermee mag leven, in plaats daarvan moest ik me overgeven aan de Kracht en Macht van anderen om me heen, zogenaamd kundiger dan ik was...} en kan ik mijn Hogere Zelf vragen om me te helpen dit een plek te geven, en me niet meer door mijn angst voor rare dingen te laten verlammen.

en daar heb ik eigenlijk veel meer zin in...