met een lig in in de clinch over wat ik met mijn dag zou moeten doen. volgens die ander doe ik niet genoeg, en zou ik wat meer actief moeten zijn, niet zo bij de pakken neer gaan zitten. schouders eronder, Het Leven Moet Geleefd Worden - zo'n type is het.
met de ander onderhandel ik over hoeveel ik niet hoef te doen, hoe rustig aan ik het mag doen. die andere is een beetje een Betje, een die het leven nogal zwaar vind, en die ik liever ontzie. ik wil r ook wel eens een schop onder de kont geven, omdat ik dr wel heel erg op mijn oma vind lijken, en dan bedoel ik dus niet die oma die heel ondernemd was, die lijkt meer op de eerste. nee, deze oma vond zichzelf vooral heel zielig, en die zat liever te zeuren dan dat ze iets deed.
van de week lag ik met allebei behoorlijk te rollebollen. ik had namelijk gehoord dat Eddie Vedder naar Europa komt, en zowel Anwerpen als Amsterdam aandoet. waaaaaahhhh!!!! was mijn eerste reactie. Eddie komt naar hier!! toen ging ik naar de prijzen kijken voor kaarten en toen had ik er ineens veel minder zin in. volgende stap was iemand vinden die misschien ook wel zin had. nou, zin hadden er wel een paar, maar het was wel heel duur, en de hallen die hij geboekt had waren qua sfeer net zo fijn als de randstad tijdens spitsuur. dan ga ik toch alleen? dacht ik toen...
en zo begon het innerlijke knokpartijtje wat zich met regelmaat in mij afspeelt - de No-Nonsense stoere bikkel Alles Is Mogelijk Daan tegen de beetje voorzichtige, moet ik dat wel doen? Daan... de laatste won...
op Youtube is ie ook heel leuk...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten