geld uitgeven...
mijn laptop was gecrashed en hij kan op zich wel gemaakt worden maar eigenlijk is ie niet makkelijk om mee te nemen {veel te zwaar} en hebben we er nog eentje nodig voor beneden die iedereen kan gebruiken, en... redenen genoeg dus, en bij de winkel waar we waren om ten eerste een idee te krijgen over wat de kosten zouden gaan zijn voor mijn laptop {veel} viel mijn oog op een simpele, goedkope, kleine versie van wat ik al had. en een rekensom liet blijken dat ik m kon betalen, en hoewel ik best wist dat het niet broodnodig was {leven zonder apparaten zou bijvoorbeeld niet verkeerd zijn} was de beslissing een redelijk makkelijke {en nogal impulsieve...} en ging ik naar huis met twee laptops...
eenmaal thuis voelde ik me schuldig. en slecht. en stom. en een trut. was het echt nodig? had ik het geld ervoor net beter aan iets anders kunnen uitgeven? ben ik niet gewoon een verwend kreng wat NU dit en dat wil hebben en een tantrum gooit als ik het niet zo hebben, NU? nee. ja. nee.
ik ben grootgebracht {zoals velen van ons} met het idee dat Geld Willen Hebben slecht is, dat Geld Uitgeven heel voorzichtig en verstandig moet gebeuren, ten alle tijden, dat Arm Zijn veel beter is voor de ziel, dat het niet spiritueel verantwoord is om geld uit te willen geven aan laptops of een nieuwe auto. terwijl ik ook lees in mijn Secret boek, en dat van Sonia Choquette dat er helemaal niks mis is met Ontvangen, en Uitgeven en een Gemakkelijk Leven willen wat van zo niet alle, dan wel vele gemakken is voorzien... dat in armoede te leven {of het niet willen toelaten van Overvloed} een keuze is... want die Overvloed die is er gewoon, wachtend aan de deur tot jij t binnenlaat... en dat schuldgevoel wat zo aan je knaagt is een aangeleerd ding, iets wat aan jou is doorgegeven door generaties die niet anders wisten en aan jou de boodschap meegaven dat Rijke Stinkerds vieze smeerlappen zijn en wij Arme Sloebers zielig en onderdrukt... maar zo hoeven wij niet meer te leven... die tijd is voorbij...
dus zit ik nu aan mijn nieuwe laptop, wacht af tot zoonlief mijn andere weer aan de praat krijgt {of in elk geval de foto's en mijn schrijfsels van de harde schijf gehaald}, maak zo een bakje koffie, zoek mooie muziek uit, en laat in liefde mijn oude overtuigingen over armoede en geld los...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten