dinsdag 16 februari 2016

hunky dory

heb net een stuk van de zolder -- holding bay voor dingen waarvan ik niet weet wat ik er mee moet maar die ik ook nog niet weg wil gooien -- opgeruimd. onder vele lagen stof vond ik dingen van voeger {i.e. de kinderen toen ze nog wat jonger waren, dingen van mezelf die ik ooit superbelangrijk vond en nu heel lang moest zoeken naar de waarde ervan, foto's en stukjes papier van ex en mij samen, toen ik nog onder de illusie leefde dat wij het goed hadden samen, wat misschien ooit wel waar was, trouwens}, onder begeleiding van Hunky Dory, op t moment het album waar ik het liefst naar luister. leuke, gekke, maar vooral in-prachtige songs, van toen hij nog net geen Ziggy Stardust was, de sexy rock-god van outer space, maar een aan de weg timmerende mooie kerel. misschien vind ik het daarom wel zo'n fijne. hij was nog gewoon David Bowie, zonder poespas {hoewel die poespas ook ongelofelijk indrukwekkend en intrigerend bleek}, maar een smeltkroes van de vele invloeden die hij tot dan toe tot zich had genomen. en met vele bedoel ik Heel Veel... {Velvet Underground, Warhol, Boeddhisme, mime, japanse Kabuki theater, sexuele ambiguiteit, dans, Elvis, Britse show-tunes... dingen die, hoe toevallig, ook allemaal in mijn rijtje met vroegere invloeden en interesses kunnen, maar dat geheel terzijde}

lees op het moment het zeer vermakelijke en ontzettend leerzame Ziggyology, een korte geschiedenis van Ziggy Stardust, waarin de schrijver Simon Goddard via een heel lange omweg, en stukjes geschiedenisles, het pad uitlegt wat Bowie aflegt in zijn jonge jaren tot het punt dat Ziggy Stardust bezit van hem nam... soort van... met Ziggy Stardust {The Rise And Fall Of ZS And The Spiders From Mars, om het de volledige titel te geven} kwam er een kantlpunt -- duh -- waardoor wij nu de veelzijdigheid en genialiteit van meneer Bowie kennen, omdat de wereld eindelijk klaar was voor wat hij te vertellen had. en te zingen, en te laten zien. maar eerst was er nog Hunky Dory, met zoveel prachtigs. een voorproefje van wat er allemaal zat te gisten in dat mooie slanke sensuele vat wat David Bowie heette... {zucht}

de zolder is gedeeltelijk leeggeruimd, er staan zakken klaar voor de kringloper, en dozen voor de stort. kennelijk ben ik klaar om delen van mijn verleden los te laten. onder de plezierige begeleiding van de stem en teksten en muziek van mijn nieuwe liefde... ashes to ashes, dust to dust, funk to funky... stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren... tja... {hoest}








Geen opmerkingen: