zondag 28 september 2014

sunday songbook

Serve God, love me and men
This is not the end
Lived unbruised, we are friends
And I'm sorry, I'm sorry

Sigh no more, no more
One foot in sea, one on shore
My heart was never pure
You know me, you know me

And man is a giddy thing

Love that will not betray you
Dismay or enslave you
It will set you free
Be more like the man
You were made to be

There is a design
An alignment to cry
At my heart you see
The beauty of love
As it was made to be
{sigh no more - M&S, 2009}

de woorden van deze song, lichtelijk ingekort {veel herhalingen...}, die me raken, en die me lieten zien dat het klopte wat ik voelde. dat ik niet gek ben, om te voelen wat ik voel. dat ik nooit gek was. of een zielige romanticus. alsof daar wat fout aan is, het zijn van een romanticus. ja, ik zal mijn neus wel eens stoten. ja, ik zal gekwetst worden, en mijn naïviteit zal soms niet heel handig zijn, maar een balans zou toch wel een haalbare kaart moten zijn... toch?

enniwee: Daan Danst Presents Sigh No More - Mumford & Sons...



Geen opmerkingen: