bloomsbury kunst

heel lang geleden, toen onze Max nog klein was {een jaar of zo} ging ik met mijn toenmalige schoonzus en haar gezin naar een landgoed in de buurt van Brighton. een op zichzelf al prachtig stukje Sussex, waar ik later nog vaak doorheen mocht rijden. het landgoed was Charleston Farmhouse, ooit bezit geweest van Vanessa Bell, zus van schrijfster Virginia Woolf, en haar man Clive, en waar velen in de wereld van kunst & literatuur uit die tijd {E.M. Forster bijvoorbeeld} op bezoek kwamen en in de buurt lag van Monk House, waar haar zuster Virginia woonde en boeken schreef. het huisde het onconventionele huishouden van Bell en haar man, en dat er kunstenaars woonden was ook terug te zien aan de vele muren die waren beschilderd, als reactie op wat men had gezien aan fresco's in Italie. ook meubels en keramiek was kleurrijk beschilderd en er hangen werken van o.a. Renoir en Picasso.

ik had wel van Virginia Woolf gehoord, was redelijk onbekend met de Bloomsbury Group {zoals zij zichzelf als kunstenaars collectief noemden}, maar ik werd heel erg geraakt door wat ik daar zag, en voelde vooral... de vele mooie, grappige, aan het denken zettende werken maar vooral de schoonheid van wat ik daar zag - de zachte keuren, de rustgevende omgeving. het trok me onnoemelijk aan.

 een greepje:

had deze ooit als kaart ontvangen

beschilderd raamkozijn en erker

werk van Duncan Bell
deel van een preekstoel
kerk in Sussex