sunday soundtrack

deze blijft gewoon...
mijn sunday soundtrack
in het teken van meneer G, die vandaag jarig is.
songs die ik via hem heb leren kennen/waarderen...

* venus in furs - velvet underground
natuurlijk wist ik wel af van VU en Andy Warhol, kende ik Lou Reed en wist ik dat de bananen plaat bij dat ploegje hoorde, maar ik kende de muziek niet heel goed. tot meneer G een compilatietape voor me maakte waar deze opstond. vreemde muziek, heel betoverend en krom.

* eaton rifles - the jam
hij was bijna volwassen toen dit aan de gang  was, en het paste volgens mij wel goed bij de opgekropte agressie die ik vaak bij m voelde, en de hoekigheid van deze muziek, de sociale betrokkenheid,  de boodheid die Paul Weller in deze band kon uiten associeer ik nog immer met het begin van onze relatie...

* true faith - new order

the smiths

snapte deze band nooit zo heel goed, maar dat veranderde toen ik  de tape waar dit op stond steeds maar voorbij hoorde komen tijdens onze ritjes naar Brighton, of London... toen oudste was geboren hoorde ik het wel eens als slaapliedje uit onze slaapkamer komen... weet niet of hij daar zijn liefde voor muziek aan over heeft gehouden...

* these things take time - the smiths
weinig muziek deelden we, maar The Smiths zullen altijd wel een deel van ons beiden blijven. toen ik zo ongeveer het hele ouvre van Morrissey en zijn maten in de platenkast zag staan, sloeg de vonk helemaal over...

* happy mondays - kinky afro
eigenlijk had ik een pokkehekel aan deze band... er was iets wat ik afgrijselijk vond aan ze - de drugs, de slonzigheid, de lelijkheid van Shaun Ryder en die Bez gast... maar de muziek was heerlijk. ook voor onderweg vaak vanuit Brighton of London...

happy birthday, Mr G, let's hope for happier tidings ahead...